РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Міхась Кавыль
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Ой, разьвею я сум
Ой‚ разьвею я сум‚
Больш ня буду тужыць‚
Не пакратаю сэрцы міноры.
Пазьбіраю красу
І ў паэмаў брыжы
Упляту васілёчкамі ўзоры.
 
На выгнаньні туга‚
Нібы тая смала‚
Прыліпае да сэрца што хвілі.
Спомніш родны свой гай‚
На ускраі сяла -
І ня хочаш‚ а голаву схіліш.
 
За сялом‚ у гаі‚
Я пазнаў першы раз
Боль пякучы і слодыч каханьня...
У тым гаі‚ бы ў раі‚
Залатая зара
Шархунцом шалясьцела да раньня...
 
Што было‚ адплыло
У туманы‚ ў далячынь‚
Адцьвіло‚ як цудоўная ружы.
Я пакінуў сяло‚
У край чужы ідучы
Сьлёзаў буйных стрымаць не падужаў.
 
Мне шапталі палі:
- Буць шчасьлівы‚ паэт‚
Мы чакаем цябе з новай песьняй.
Я сказаў‚ што‚ калі
Абыйду цэлы сьвет‚
К ім вярнуся я з радасьцю весьняй.
 
Што разьвею я сум‚
Больш ня буду тужыць‚
Не пакратаю сэрцы міноры.
Пазьбіраю красу
І ў паэмаў брыжы
Упляту васілёчкамі ўзоры.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.